استان مازندران
موقعیت : شمال ایران
مجاورت :
شمال: دریای مازندران جنوب: استان تهران و سمنان شرق: استان گلستان غرب: استان گیلان
وسعــــت: ۲۴۰۹۱ کیلو متر مربع جمعـیــت: ۲۶۰۲۰۰۸ نفر تقسیمات: 14 شهرستان ، 38 شهــر، 34 بخش و 100 دهستان
شهرستانها: بابل- بابلسر- بهشهر- رامسر- آمل- جویبار- ساری- سوادکوه- تنکابن- قائم شهر - نوشهر- نور- نکا- محمود آباد- چالوس
مرکـــــز : شهرستان ساری
مکان های دیدنی و تاریخی
مکان های دیدنی و تاریخی
استان مازندران از مكان هاي ديدني و تاريخي زيادي برخوردار است كه عبارتنداز: آبشار داراب كلا, آبشار سواسره, آبشار ايج يا ده قلو, آبشار آزارك, آبشار چاردر, آبشار ريش براز, آبشار اكاپل, آبشار هريجان, آبشار شاهاندشت, آبشار تيمره, آبشار پرومد, آب معدنی استرآباكو, آب معدنی آمرلو, آبگرم رينه, پارك جنگلی شهيد زارع, پارك جنگلی چالوس (فی ين ), پارك جنگلی نمك آبرود, پارك جنگلی نور, پارك ملی خشكه داران, پارك ملی خشكه داران, پارك جنگلی سی سنگان, تالاب لپو – پلنگان, تپه كش, تپه امام زاده كتی, تپه های شال كتی، بالكن، چهاركتی, جنگل های نكا, چشمه آب گرم آب آهن يا آب فرنگی, چشمه آب گرم آب اسك, چشمه های جواهرده، كتالم، و سادات محله, درياچه ساهون, درياچه سد لار, درياچه سد دريوك, درياچه يخ مراد, درياچه گل, درياچه استخر پشت, درياچه ولشت, درياچه خضرنبی, درياچه شورمست, سواحل زاغمرز, غار خرم آباد, غار كمربند (هوتو ), غارهيلدو, غار سياه پور, مجموعه تالابی سراندون و بالندون, مرداب كندوچال, آب انبار ميرزا مهدی, آب انبار نو, امام زاده عباس, امام زاده يحيی, امام زاده های قاسم، گنبد سرت، فخرالدين, امام زاده عيسی بن كاظم و بقعه شاطرگنبد, امام زاده ابراهيم, امام زاده عبدالله , امام زاده قاسم, امام زاده عبدالحق, امام زاده طاهر و مطهر, بازار قديمی, برج رسكت, برج سلطان زين العابدين, برج لاجيم, بقعه مير حيدر, بقعه درويش فخر الدين, بقعه آقا شاه بالوزاهد, بقعه سلطان محمد طاهر, پل محمد حسن خان, پل بابلسر, پل كوچك, كاخ بابل, پل دوازده پله, پل چالوس, پل سرخ رود, پل ورسك, تكيه مقريكل, حمام اشرف, خانه نيما, عمارت و باغ صفوی «باغشاه», قلعه شاهاندشت, قلعه كنگلو, قلعه بلده, كاخ صفی آباد, كاخ عباس آباد, كاخ چشمه عمارت, كاخ تيمشان, كاخ اجابت, كاخ چای خوران, كلارتپه, مجموعه صفوی فرح آباد, محله قديمی آلاشت و مشهد مير بزرگ (مرعشی ).
صنايع و معادن
صنايع استان مازندران را مي توان در دو گروه صنايع دستي و كارخانه اي مورد بررسي قرار داد. عمده ترين صنايع دستی استان مازندران عبارتند از: قالی بافی، گليم بافی، ابريشم بافی، پارچه بافی، زيلو و جاجيم بافی، ظروف سفالی، ظروف و مجسمه های چوبی، نمدبافی و … كه در سراسر مازندران به ويژه در نواحی جنگلی توليد و به بازار عرضه می شوند. دراستان مازندران صنايع نساجی، غذايی، ساختمانی و الكتريكی توسعه قابل توجهی يافته اند. گسترش صنايع وابسته به كشاورزی، جنگل و توليد مواد غذايی نيز زمينه های بسيار مساعدی دارند.زغال سنگ، سرب، سنگ آهك، سنگ مرمر، نمك آبی، پوكه معدنی، فلورين، بوكسيت و سيليس از ذخاير معدنی استان هستند كه برخی از آن ها به طور وسيعی بهره برداری می شود.
کشاورزی و دام داری
استان مازندران يكي از مهم ترين مناطق ايران در زمينه كشاورزي است. بيش از 900 هزار هكتار از مساحت استان مازندران، زير كشت برنج، پنبه، گندم، جو، دانه های روغنی (سويا)، مركبات، و چای قرار دارد. حدود نيمی از محصولات مركبات كشور از مازندران تامين می شود. سيب، آلوی قطره طلا و گلابی از ديگر ميوه های استان هستند. دراستان مازندران پرورش دام و انواع طيور هم به شكل سنتی و هم به صورت صنعتی رواج دارد. مراتع قشقايی، ميان بند و ييلاق های اطراف آن از كانون های عمده رمه گردانی و پرورش زنبور عسل (زنبورداری) هستند. در نوار ساحلی و حاشيه زمين هاي باتلاقی، پرورش گاوميش نيز رواج دارد. پرورش كرم ابريشم و توليد پارچه های ابريشمی نيز يكی ديگر از فعاليت های اقتصادی در استان است. مجاورت استان مازندران با دريای خزر و جريان رودخانه های متعدد در آن زمينه مساعدی را برای پرورش، تكثير و صيد انواع ماهی و توسعه شيلات فراهم آورده است.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
مدت ها پس از غلبه آريايی های مهاجر و مهاجرت بوميان اين منطقه، ساکنين جديد نيز خود زير فرمان هخامنشيان قرارگرفتند. دركتبيه بيستون سرزمين مازندران به نام«پشتخوارگی» و در اوستا «پذشخوارگر» آمده به نظر می رسد كه جزو قلمرو اشكانيان بوده است. در کتب تاريخی به جا مانده هم زمان با فتوحات مسلمانان، از سلسله های پادوسبانان، آلا باوند و افراسيابيان نام برده شده است، كه درطبرستان يا قسمتی از آن حكومت كرده استقلال نسبی داشته اند. در سال 167 هجری قمری «وندادهرمز» سلسله مستقلی در طبرستان تأسيس كرد. در قرن چهارم و پنجم هجری، طبرستان ميدان كشمكش سلسله آل زيار و آل بويه از يك طرف، و سامانيان و غرنويان از طرف ديگر شده و اغلب اوقات طبرستان تحت اداره امرای آل زيار بود. در سال 426 هجری قمری، سلطان مسعود غزنوی از طريق گرگان وارد طبرستان شد و صدمات و خسارات جانی و مالی زيادی به اهالی آن سامان وارد آورد. هنوز اين خرابه ها ترميم نشده بود كه طغرل اول مؤسس سلسله سلجوقی به گرگان و طبرستان حمله ور شد. در سال 606 هجری قمری طبرستان از جمله «كبود جامه» به دست سلطان محمد خوارزم شاه افتاد و سپهبد كبود جامه بنام «ركن الدين كبود جامه» و فرزندانش به دست سلطان محمد خوارزم شاه اسير شدند. زمانی كه سلطان محمد خوارزمشاه از نبرد با سپاهيان مغول فرار می كرد، ركن الدين، مغولان را به جايگاه سلطان محمد هدايت كرد و بر اثر اين خوش خدمتی، از طرف مغولان به حكومت كبود جامه رسيد و سرانجام توسط تيموريان بساط حكمرانی آن ها نيز برچيده شد. بعد از درگذشت امير تيمور، سادات مرعشی با كسب اجازه از شاهرخ ميرزا (850- 807 هـ. ق) به مازندران برگشته به عنوان اميران باج گذار اين نواحی سلطنت كردند. پس از برچيده شدن بساط حكومت ملوك الطوايفی طبرستان كه تا سال 1006 هجری قمری ادامه داشت، اين منطقه تحت نظارت شاه عباس اول و سلاطين بعدی سلسله صفوی قرار گرفت. شاهان صفوی در درازای هر سال چندين بار به عنوان شكار و يا پس از احداث فرح آباد جهت استراحت به اين منطقه سفر می كردند. نادرشاه افشار برای مقابله با دشمنان به ويژه دشمنان شمالی و روس ها، در مازندران يك كارخانه كشتی سازی داير كرد و بر رونق هر چه بيشتر منطقه افزود. از دوره فتح علی شاه قاجار به منطقه سرسبز و زيبا و دل انگيز مازندران، به عنوان يك منطقه استراحتی – تفريحی توجه گرديد و ناصرالدين شاه طی دو سفر دستور تعمير راه ها و كاروان سراها را صادر كرد.
مشخصات جغرافيايي
استان مازندران بين 47 دقيقه تا 38 درجه و 5 دقيقه پهنای شمالی و 50 درجه و 34 دقيقه تا 56 درجه و 14 دقيقه درازای خاوری از نيم روز گرينويچ قرارگرفته است. دريای مازندران در شمال، استان های تهران و سمنان در جنوب و استان های گيلان و گلستان به ترتيب در باختر و خاور آن قرار گرفته است. بر اساس آخرين تقسيمات كشوری سال 1375 جمعيت اين استان 2602851 نفر برآورد شده است. راه های دسترسي به استان مازندران عبارتند از: 1- مسير عبوری تهران – مشهد به درازای 966 كيلومتر كه بابل در 230 كيلومتری اين مسير و قائم شهر در فاصله 250 كيلومتری و ساری در 270 كيلومتری اين مسير از جهت باختر به خاور واقع هستند. 2- مسير تهران – بندر تركمن به درازای 383 كيلومتر در جهت شمال خاوری كشيده شده كه بابل در فاصله 230 كيلومتری و قائم شهر در فاصله 250 كيلومتری و ساری در مسير 270 كيلومتری اين مسير واقع شده اند. 3- مسير تهران ـ قائم شهر از طريق فيروزكوه در جهت باختری – خاوری به درازای 261 كيلومتر.4- مسير تهران – چالوس به درازای 194 كيلومتر.5- محور كمربندی تهران – رشت – چالوس – تهران به درازای 716 كيلومتر.6- محور كمربندی تهران – آمل – رشت – تهران به درازای 824 كيلومتر.راه آهن سراسری تهران – بندر تركمن نيز از شهرهای اين استان عبور می كند. استان در مركز ساری و شهر های نوشهر و رامسر دارای فرودگاه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر