تونس نام کشوری عربی و مسلمان است که در شمال آفریقا بر کرانه دریای مدیترانه قرار دارد. این کشور از سوی غرب با الجزایر و از سوی شرق و جنوب با لیبی هم‌مرز است. پایتخت این کشور شهر تونس است.
عصر حجر و دوران نوسنگی
پیشینه زیستن انسان‌ها در تونس به دوران سنگ، حدود دویست هزار سال پیش باز می‌گردد.
در حدود هشت هزار سال پیش، مردمانی از سوی شرق به سرزمین تونس کوچ کردند که شناخته شده ترین آنان، کاپسی‌ها بودند. شیمی-کربن استخوان‌ها و ابزارهایی که در حفاری‌های باستان‌شناسی شهر قفصه (کاپسای باستانی) یافته شده‌اند، نشان می‌دهند که این مردم تا هزارِۀ پنجم پیش از میلاد مسیح در جنوب تونس زیسته‌اند.
تا هزاره سوم پیش از میلاد، اقوامی از تیره‌های گوناگون، از جنوب اروپا به این سرزمین کوچیدند. گمان می‌رود بربر(آمازیغ)ها از نوادگان ایشان باشند.
کارتاژ، جنگ‌های پونیک، وندال‌ها و بیزانتی‌ها
فنیقی‌ها که مردمانی دریانورد و بازرگان بودند، در سال 1101 پیش از میلاد، از شهر تایر (صور) (لبنان امروزی) به کرانه‌های تونس کوچ کردند. دولت-شهر کارتاژ، مهاجرنشین فنیقیان در سال 814 پیش از میلاد بنیان نهاده شد.
در میانه سده‌های هفتم و ششم پیش از میلاد، سرزمین فنیقیه به دست آشوریان گشوده شد و به دنبال آن، کارتاژ استقلال سیاسی یافت. با پایان یافتن سده ششم پیش از میلاد، کارتاژ به امپراتوری نیرومندی تبدیل شد که کرانه‌های شمال آفریقا از تریپولی (طرابلس) در غرب لیبی تا اقیانوس اطلس، جزایر سیسیل، کورسیکا، ساردنی، مالت و جزایر بالئارس را زیر فرمان داشت.
کارتاژ در سه دوره جنگ که به جنگ‌های کارتاژ یا پونیک نامی شدند، (241-264، 201-218، و 146-149 پیش از میلاد) به تدریج از رو شکست خورد. رومیان پس از فتح این سرزمین، کارتاژ را ویران کرده و به امپراتوری خود افزودند. کارتاژ به بخش آفریقایی روم تبدیل شد و یکی از کانون‌های آغازین مسیحیت بود.
وندال‌های ژرمن که در براندازی امپراتوری روم نقش داشتند، در سال 439 میلادی کارتاژ را فتح کردند. فرمانروایی وندال‌ها تا سال 533 میلادی ادامه داشت، زمانی که ارتش بیزانس این سرزمین را فتح نمود.
دوره اسلامی
در سده هفتم میلادی، اعراب، به فرماندهی حسن بن نعمان، این سرزمین را فتح، و شهر قیروان را بنا کردند. در سده نهم میلادی، اغلبیون (أغالبه) -که از قبیله بنی تمیم بودند- از سوی خلفای عباسی حکومت تونس را به دست گرفتند. تونس یکی از حوزه‌های فرمانروایی خلفای فاطمی بود. دودمان بربری زیریون که از خلفای فاطمی مصر پیروی می‌کردند، پس از سرپیچی از ایشان در سال 1050، توسط قبیله بنی هلال قلع و قمع شدند.
در سده دوازدهم میلادی، بخشی از کرانه‌های تونس به همراه جزایر مالت به دست نورمن‌ها افتاد. در سال 1159 میلادی، دودمان مراکشی موحدون بر تونس مسلط شدند، که در سال 1230 میلادی از حفصیون شکست خوردند. فرمانروایی حفصیون بر تونس تا سده شانزدهم میلادی ادامه یافت. امیران هر دو دودمان از تبار بربر آمازیغ بودند.
در سده شانزدهم، ترکان عثمانی تونس را فتح کردند. در سال 1705 میلادی، حسین بن علی الترکی، سردار عثمانی که از تبار یونانی بود، به فرمانروایی تونس برگزیده شد. از آن پس فرزندان او، دودمان خودگردان حسینیان را تشکیل داده و زیر نظارت عثمانی بر تونس فرمان راندند.
تاریخ معاصر
در سده نوزدهم ایتالیا، فرانسه و بریتانیا، شروع به دخالت در امور این کشور کردند. فرانسه در سال 1881 میلادی، تونس را تصرف کرد. ارتش متحدین در جنگ جهانی دوم، و در سال 1943 به تونس که زیر فرمان فرانسه ویشی بود، حمله برد. تونس استقلال خود را در سال 1956 میلادی به دست آورد.
تقسیمات کشوری
کشور تونس به 24 استان (در اصطلاح تونس: ولایة) بخش می‌شود:
تقسیمات کشوری تونس.
استان اریانه
استان باجه
استان بن عروس
استان بنزرت
استان تطاوین
استان توزر
تونس
استان جندوبه
استان زغوان
استان سلیانه
استان سوسه
استان سیدی بوزید
استان صفاقس
استان قابس
استان قبلی
استان قصرین
استان قفصه
قیروان
استان الکاف
استان مدنین
استان منستیر
استان منوبه
استان مهدیه
استان نابل
جغرافیا
کشاورزی، معادن و منابع طبیعی، جهانگردی و صنعت نفت در اقتصاد تونس نقش مهمی دارند. زیتون، انگور، گندم، میوه‌جات و سبزیجات از فرآورده‌های کشاورزی تونس هستند. این کشور دارای منابع انرژی همچون نفت، گاز طبیعی و معادن فسفات، آهن، روی و سرب است. تولیدات این کشور بیشتر شامل مواد شیمیایی، پارچه، برق و سیمان است. از این کشور نفت خام، روغن زیتون، مرکبات، آهن و سرب صادر می‌شود.
مردم
بیشینه مردم تونس (99%) عرب‌زبان هستند. بررسی‌های ریخت شناسی(ژنتیکی) نشان می‌دهد که این مردم آمیزه‌ای از تیره‌های گوناگون‌اند که در طول تاریخ پر فراز و نشیب این کشور از آسیا و اروپا به شمال آفریقا کوچ کرده اند و قبایل عرب آمده از شبه جزیره عربستان تنها بخشی از آن‌ها را در بر می‌گیرند. از تاریخ تونس می‌توان چنین برداشت کرد که تونسی‌ها از دیدگاه نژادی، آمیزه‌ای از فنیقی‌ها و کارتاژی‌ها ، آمازیغ‌ها، رومیان، وندال‌ها و عرب‌ها هستند. در تونس اقلیتی از بربر(آمازیغ)ها نیز می‌زیَند.
جمعیت شناسی
بر طبق برآوردی که در ژوئیه 2005 انجام شد، تونس 10,102,000 نفر جمعیت دارد و در هر کیلومتر مربع، 62 نفر زندگی می‌کنند.
زبان
زبان رسمی تونس، عربی استاندارد است، اما تونسی‌ها با گویش ویژه‌ای از عربی سخن می‌گویند که به گویش کاربردی در مالت نزدیک است. زبان فرانسه نیز کاربرد دارد.
دین
دین رسمی تونس، اسلام و مذهب تسنن است.
تونس، بستر فرهنگ مديترانه
تونس بيش از 700 هتل وجود دارد كه مجموعاً داراي حدود 200 هزار تخت هستند. در اين كشور هفت فرودگاه بين‌المللي و هشت ورودي ديگر نيز براي مسافرين وجود دارد.
تونس در ساليان اخير رشدي 5 درصدي را در زمينه صنعت گردشگري تجربه كرده و با تنظيم روابط خارجي و نيز باز كردن فضاي سياسي و فرهنگي داخل كشور، سعي در توسعه صنعت گردشگري خود دارد. امضاي تفاهم‌نامه گردشگري ميان ايران و تونس، اكنون اين كشور مي‌تواند به مقصدي مناسب براي گردشگران ايراني تبديل شود. تونس با جمعيتي در حدود 10 ميليون نفر در شمال آفريقا و در جوار درياي مديترانه، در ساليان اخير رشدي 5 درصدي را در زمينه صنعت گردشگري تجربه كرده و با تنظيم روابط خارجي و نيز باز كردن فضاي سياسي و فرهنگي داخل كشور، سعي در توسعه صنعت گردشگري خود دارد.طي 3 هزار سال اخير، تونس محل رفت و آمدها، ماجراجويي‌ها، و گاه تاخت و تازهاي ملل ديگر، از جمله ترك‌ها، رومي‌ها، بيزانسي‌ها، اسپانيايي‌ها و فرانسوي‌ها بوده است. همين رويارويي فرهنگ‌ها در اين سرزمين باعث شده است امروزه انبوه موزه‌هاي اين كشور سرشار از گستره وسيع ماترك فرهنگي ملل گوناگون شود.در سال 1999، تونس پذيراي 5 ميليون نفر گردشگر بود. اين رونق محصول امكانات فراوان اين كشور در مناطق مناسب گردشگري و سهولت اخذ ويزاي اين كشور است. مردم اغلب كشورهاي اروپايي و نيز شهروندان ايالات متحد مي‌توانند بدون ويزا و فقط با در دست داشتن پاسپورت به تونس سفر كنند.در تونس بيش از 700 هتل وجود دارد كه مجموعاً داراي حدود 200 هزار تخت هستند. در اين كشور هفت فرودگاه بين‌المللي و هشت ورودي ديگر نيز براي مسافرين وجود دارد. تونس با ساحل 1200 كيلومتري‌اش به يكي از ميعادگاه‌هاي مناسب براي گردشگران بدل شده است. از جمله مناطق مشهور ساحلي اين كشور، مي‌توان به نابول، جربا، تاباركا و حمامت اشاره كرد.در چنين مناطقي، ورزش‌ها و تفريح‌هاي آبي رونق فراواني دارد و طي ساليان اخير، با توجه به سرمايه‌گذاري‌هاي خاص تونس در عرصه گردشگري، امكانات رفاهي و اقامتي مناسبي نيز در اين مناطق تدارك ديده شده است. در فصل گردشگري، اين كشور شاهد برگزاري انبوه جشنواره‌هاي مختلف از جمله جشنواره‌هاي موسيقي عامه‌پسند، هنر و جامه‌هاي مردمي است. بقاياي تاريخي‌اي همچون ويرانه‌هاي رومي شهر الجم نيز از مقاصد محبوب گردشگران خارجي است. مساجد تونس كه از جمله نمونه‌هاي چشمگير معماري اسلامي هستند به جذابيت‌هاي گردشگري اين كشور تبديل شده‌اند و بناهايي نظير مسجد اعظم كِيرون و ازيتونا با استقبال حيرت‌انگيز گردشگران مواجه مي‌شوند. تونس پذيراي بسياري از روشنفكران و انديشمندان هنجارگريز غربي نيز بوده است. محل اقامت ميشل فوكو، فيلسوف و نظريه‌پرداز فرانسوي، در اين كشور جزء مكان‌هايي است كه بسياري از گردشگران حتماً وقتي را صرف بازديد از آن مي‌كنند. اين محل كه مجهز به حمام‌هاي تركي قديمي است، هنوز بخش اصلي كتابخانه شخصي فوكو را در خود جاي داده است. براي دريافت ويزاي توريستي اين كشور موارد ذيل مورد نياز است:- پاسپورت معتبري كه دست‌كم 6 ماه ديگر اعتبار داشته باشد- فرم تكميل‌شده تقاضاي ويزا كه به امضاء متقاضي رسيده باشد- يك قطعه عكس در اندازه گذرنامه- برگه توضيح شرايط، مقاصد و دلايل سفر- كپي شناسنامه- كپي بليت برگشت و رزرو هتلجريان بررسي صلاحيت متقاضي اخذ ويزا، معمولاً 5 روز كاري طول مي‌كشد، ولي ممكن است اين فرايند در مواردي بين 1 تا 3 هفته به طول بينجامد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر