جهانگردي امروزه يکي از بهترين ابزارهاي تبادل و تعامل فرهنگي است و سياحت و گشت و گذار در سرزمينهاي مختلف از روشهاي موفق گذراندن اوقات فراغت مي باشد . براساس تعريف بين المللي " جهانگرد کسي است که به منظور تفريح ، بازديد از نقاط ديدني ، معالجه ، تجارت ، ورزش و زيارت به کشور ديگري سفر کند ، مشروط بر اينکه مدت اقامت او از 24 ساعت کمتر و از 6 ماه بيشتر نباشد و در فاصله اي کمتر از 70 کيلومتر انجام نگيرد . "
چنانچه بخواهيم درباره تاريخچه جهانگردي مطالعه کنيم به خاطره و سرگذشت کساني برخورد مي کنيم که به نقاط مختلف جهان سفر کرده و مدت زماني کوتاه يا بلند را بين اقوام ديگر به سر برده اند و نحوه زندگي ، آثار هنري صنايع و ديگر خصوصيات ملل مختلف را از نزديک ديده يا از زبان ديگران شنيده اند و پس از بازگشت ، ديده ها و شنيده ها خود را به رشته تحرير درآورده اند يا براي ديگران بيان کرده اند که سينه به سينه به نسلهاي بعدي منتقل گرديده و بعضا جنبه افسانه نيز به خود گرفته است . اين آثار مکتوب و به جا مانده به شناخت تاريخ ، جغرافياي مکاني و شرايط زندگي حکومتي گذشتگان کمک مي کند . علاوه بر اين ، گاهي فعاليت جهانگردي در سرنوشت جوامع و اقوام مختلف و حتي جهان تاثير داشته است ، از جمله مي توان به سفرهاي دريايي کريستف کلمب اشاره کرد که پس از تحمل سختي ها و مرارتهاي فراوان ، پا به سرزميني نهاد که بعدها نام امريکا را به خود گرفت .مارکوپولو نيز جهانگردي است که به همراه پدر خود به چين رفت . مارکو مدتي در چين و جزاير جنوب شرقي آسيا سياحت کرد و پس از بازگشت به وطن ، سفرنامه اي به نام " عجايب "منتشر نمود . در کنار اين افراد ، بزرگاني از ايران هم با سفر به نقاط مختلف جهان مجموعه اي از ديده ها و شنيده ها را جمع آوري کرده اند و کتب ارزشمندي در اين زمينه به رشته تقرير در آورده اند . از جمله : دو کتاب گلستان و بوستان که نتيجه سالها جهانگردي سعدي شيرازي بوده ا ست و " تحفه النظار وغرا ئب الامصار " که حاصل سفرهاي 29 ساله ابن بطوطه است . ناصر خسرو نيز در سن چهل سالگي به جهانگردي و سير آفاق پرداخت و سفرنامه اي را که نتيجه هفت سال گردش در حجاز ، آسياي صغير ، سوريه و مصر است ، به رشته تقرير درآورد.
اما جهانگردي در ايران :
مساله جهانگردي در ايران با نگرش جديد از سال 1317 ، مورد توجه قرار گرفت و براي اولين بار در وزارت کشور اداره اي تحت عنوان " امور جهانگردي " سازمان يافت و در زمينه اين صنعت آغاز فعاليت کرد.در سال 1320 ، اين اداره به " شوراي عا لي جهانگردي " تغيير نام داد و در سا ل 1342 " سازمان جلب سياحان " تصويب و کار خود را شروع نمود . در سا ل 1353 ، سازمان مذکور با سازمان اطلاعات وقت ادغام و وزارتي تحت عنوان " وزارت اطلاعات و جهانگردي " تاسيس گرديد . اکنون نيز سازمان ايرانگردي و جهانگردي زير نظر وزارت فرهنگ و ارشاد ، به امور مربوط به جهانگردي مي پردازد.جهانگرداني که امروزه به ايران سفر مي کنند با افرادي که در گذشته مي آمدند تفاوت دارند . جهانگردان امروزي معمو لا علاقمند به تبادلات فرهنگي بوده ، مجذوب آثار هنري و فرهنگي و آدا ب و رسوم ما ايرانيان مي شوند ، چرا که محبت و دوستي را در مردم ما مشاهده مي کنند.وجود اماکن مذهبي ، شهرهايي با آثار تاريخي کهن چون اصفهان ، يزد ، شيراز... ، مناظر طبيعي زيبا و مناطق جنگلي و ساحلي شمال ايران ، در جذب جهانگردان خارجي جايگاه ويژه اي دارد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر